تغییر میزان کورتیزول،‏‏ سیتوکین های il-۱، tgf-، tnf-، ifn-,، و ایمونوگلوبولین ها طی روزه داری اسلامی

مقدمه: در راستای تأثیر روزه داری بر عملکرد سیستم ایمنی، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر یک ماه روزه داری بر سطح سرمی سیتوکین های tnf-، ifn-، tgf-، il-1، کورتیزول و ایمونوگلوبولین ها بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 25 نفر از دانشجویان پسر ساکن خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی تهران یک روز قبل و بعد از روزه داری بررسی شدند. سطح سرمی سیتوکین ها وکورتیزول با روش elisa و ایمونوگلوبولین ها با روش srid بررسی شد. یافته ها: در خصوص تغییرات ایجاد شده بین سیتوکین های التهابی (il- 1 و tnf-)، تحریکی (ifn-, )، مهار کننده (tgf- )، هورمون کورتیزول و ایمونوگلوبولین های سرم افراد فوق قبل و بعد از روزه داری نتایج ذیل به عمل آمد. افزایش معنی دار سطح (p<0.01) ifn-، کاهش غیر معنی دار ifn-، هم چنین کاهش معنی دار (p<0.02) tnf-، و افزایش غیر معنی دار tgf- و افزایش معنی دار کورتیزول (p<0.02) مشاهده شد. در خصوص گاماگلوبین ها کاهش معنی دار iga (p<0.07) نیز از نتایج این بررسی بود. نتیحه گیری: یک ماه روزه داری اسلامی می تواند سبب افزایش عملکرد سلول های t، کاهش التهاب و تأثیر بر پاسخ ایمنی هومورال شود. به ترتیب افزایش معنی دار ifn- ، کاهش معنی دار tnf- و کاهش ایمونوگلوبولین iga شواهدی بر این امر محسوب می شوند.